Langs het fascinerende voorgebergte aan het zuidwestelijke uiteinde van Sardinië, openen zich verschillende baaien, in een oogverblindend strand, een van de mooiste in het zuiden van het eiland, een plek met prachtige natuur en geschiedenis.

De vuurtoren van Capo Spartivento, gebouwd in 1854 door de Italiaanse marine, was een van de twintig vuurtorens die Victor Emmanuel II van Savoye wilde hebben, wiens smeedijzeren initialen nog steeds boven de toegangsdeur staan. Het doelwit van de machinegeweren van de Amerikaanse vliegtuigen tijdens de Tweede Wereldoorlog werd slechts één keer hersteld, direct na het conflict. Het huisvestte de vuurtorenwachters tot de jaren tachtig, toen het lichtsignaal geautomatiseerd was en hun werk niet langer nodig was. Het raakte meer dan 30 jaar in de vergetelheid, tot 2006, toen zijn nieuwe leven begon. Een metamorfose die jaren geleden begon, een lang opzij gelegde kinderdroom, een ambitieus project dat werkelijkheid is geworden dankzij de passie en toewijding van degenen die zich er met hart en ziel voor inzetten. Vandaag de dag, met zijn leidende licht nog steeds schijnend, is Faro Capo-Spartivento de eerste en de enige vuurtoren in Italië die is omgebouwd tot een pension: een project dat door de Italiaanse marine wordt gewaardeerd als een mooi voorbeeld van militaire architecturale restauratie.

Een kostbaar juweel in de enorme schat van Chia, het kleinste en mooiste strand langs een hemels stuk van de uiterste zuidwestkust van Sardinië. Tijdens deze stop van juni tot september, alleen voor de drie uur durende tochten, is het mogelijk om op dit prachtige strand te zwemmen en je zwemkleding en handdoek mee te nemen.

Gespecialiseerde tijdschriften beschouwen het 'juweel' van de zuidwestelijke kustlijn als een van de tien mooiste stranden van Sardinië. Je kunt hun unanieme mening alleen maar bevestigen: het is een mengsel van kristalhelder water, fijn zand en mediterrane geuren. Je krijgt de kans om dit paradijs vanaf het panoramische punt te bewonderen en enkele foto's te maken.